Info Pendidikan Khas

Monday, 21 July 2014

Terencat Akal

Persatuan Kerencatan Akal Amerika (AAMR) mendefinisikan terencat akal sebagai satu ketidakupayaan yang dapat dilihat melalui fungsi intelek serta tingkah laku penyesuaian seperti komunikasi, penjagaan diri dan kemahiran sosial yang amat terhad.

Kanak-kanak terencat akal mengalami masalah di dalam pembelajaran kerana tahap mental yang rendah dan rendah ataupun tiada keupayaaan dalam mengurus aktiviti harian. Kanak-kanak yang mengalami terencat akal teruk tidak dapat berjalan, bercakap ataupun mengurus diri (Jamila K.A Mohamed 2005).

Kanak-kanak yang mengalami kerencatan akal ringan menunjukkan ciri-ciri seperti berikut:

Kurang koordinasi motor.
Sukar menumpukan perhatian.
Kemahiran membaca dan bahasa yang lemah serta berada pada tahap yang rendah dapada mereka yang sebaya.
Sukar mengaplikasi sesuatu yang dipelajari dalam situasi baru.
Kesukaran dalam memahami konsep yang abstrak dan membuat kesimpulan.
Kanak-kanak ini sukar menurut arahan dan tidak berupaya memilih aktiviti secara sendirian.
Mereka juga menghadapi masalah koordinasi mata dan tangan.
Mereka mempelajari bahasa dan kemahiran dengan perlahan, tidak seperti kanak-kanak biasa.
Paras rupa kanak-kanak ini seperti kanak-kanak biasa dan mereka biasanya dibenarkan masuk ke sekolah biasa.
Kurikulum di sekolah digubal untuk kanak-kanak biasa dan merupakan cabaran bagi kanak-kanak dengan masalah terencat akal.
Kebanyakan kanak-kanak ini gagal di sekolah kerana IQ mereka yang rendah iaitu antara 55/60 dan 85/90.
IQ kanak-kanak normal adalah 90 ke atas.
Namum begitu, kebanyakan kanak-kanak bermasalah terencat akal ringan boleh ke sekolah dan boleh mempelajari pelbagai kemahiran akademik seperti kemahiran vokasional sosial untuk membantu menjadikan meraka sebagai individu yang produktif.

Attention Defict disorder (ADD)/ Attention Defict Hyperactivity disorder (ADHD)

Kanak-kanak Attention Defict / Hyperactivity disorder(ADD/ADHD) tidak dapat mengekalkan perhatian dan mudah mengalih perhatiannya, sukar menyiapkan satu tugasan, pelupa dan sentiasa memerlukan penyeliaan.
Kanak-kanak ini juga bersikap impulsif dan sering menggangu perbualan, aktiviti atau menyatakan sesuatu tanpa berfikir.
Sifat hiperaktif dan pergerakkan fizikal yang keterlaluan juga merupakan ciri-ciri kanak-kanak ADHD.
Pada hari ini, ADD/ADHD boleh dikawal dengan pengaruh dadah tetapi tahap tumpuan mereka masih tidak sama dengan kanak-kanak yang tidak mempunyai ADD/ADHD (Barbaresi & others, 2006: Tucha & others, 2006).

Kategori ADHD adalah seperti berikut:
Kurang tumpuan
Tidak dapat menumpu perhatian, kerap mengelamun, tidak teratur dan kerap kali lupa.

Hiperaktif impulsif
Jumlah pergerakan yang sangat tinggi dan implusif (melakukan sesuatu tanpa befikir). Kerap mengetuk meja dan menggoyang kerusi, berlari-lari, sentiasa aktif dan banyak bercakap.

Gabungan
Mempunyai petunjuk pada kedua-dua ciri di atas.

Implikasi Kepada Pengajaran Dan Pembelajaran Di Dalam Bilik Darjah:

Oleh kerana kanak-kanak ini sukar memberi penumpuan, guru boleh menempatkan mereka di sudut yang senyap dan kurang aktivti yang boleh mengalihkan perhatian mereka.
Kedudukan tempat duduk kanak-kanak ini seeloknya berhampiran tempat duduk guru.
Ini akan memberi peluang kepada guru untuk menegur dan memberi motivasi kepada murid-murid ADHD.
Guru juga boleh menggunakan prinsip peneguran di mana kanak-kanak ini diberi peneguran positif apabila mereka menunjukkan tingkah laku yang dikehendaki.
Namun penggunaan dadah tidak berkesan bagi semua kanak-kanak ADD/ADHD dan kesan jangka panjang dadah ini masih tidak dketahui.
David Nylund (Woolfolk A & Margetts K, 2007) mencadangkan satu bentuk terapi di mana kanak-kanak tersebut menggunakan kekuatan dalam dirinya untuk mengawal masalah tersebut.
Nylund cuba memberi perspektif baru kepada ADHD, bahawa kesukaran boleh dikawal dan semua sifat yang menghalang pembelajaran sebagai faktor yang boleh diasingkan daripada kanak-kanak tersebut.
Beliau mencadangkan guru menggunakan masa yang singkat semasa kanak-kanak dapat memberi perhatian untuk menguasai diri dan tingkah laku mereka.
Tetapi bukan semua kanak-kanak yang hiperaktif atau kurang memberi penumpuan ialah ADD/ADHD. Pengesahan masalah ini perlu dibuat oleh pakar.

Pendidikan Khas Disleksia

Merupakan masalah pebelajaran yang berkaitan dengan bahasa, membaca dan ia merangkumi mengeja, menulis dan menyebut.
Kanak-kanak yang menghadapi masalah ini biasanya membaca dengan perlahan kurang tepat, lemah dalam ejaan dan tulisan serta mencampur-aduk perkataan yang berbunyi sama.
Mereka juga mempunyai kurang kesedaran dan minat terhadap buku.
Menurut kajian, masalah ini diwarisi dan mungkin kelihatan pada beberapa anggota keluarga yang sama.
Kajian juga menunjukkan masalah disleksia berlaku empat kali lebih kerap terdapat pada kanak-kanak lelaki berbanding kanak-kanak perempuan ( Stoppard, 1997.)

Jenis-jenis disleksia

Disleksia visual – penggunaan deria penglihatan
Disleksia audiotori – penggunaan deria pendengaran
Disleksia visual auditori –tahap yang teruk kerana kedua-dua deria penglihatan dan pendengaran tidak dapat membantunya menginterpretasi apa yang dilihat dan didengar.

Sunday, 20 July 2014

Pendidikan Khas Masalah Pendengaran

Masalah pendengaran ialah ketidakupayaan mendengar pertuturan, bahasa, muzik dan bunyi-bunyi alam sekeliling adalah berkaitan dengan masalah psikososial yang memberi kesan terhadap fungsi dan kualiti kehidupan seharian (Lindblade dan McDonald 1995).

Punca:

Baka
Semasa lahir
Selepas lahir

Tahap kehilangan pendengaran:

1. Kurang pendengaran

Ringan – tahap kehilangan antara 20 – 35 decibel (dB) bantuan alat pendengaran
Sederhana - tahap kehilangan antara 36 – 60(dB) memahami percakapan 3-5 kaki dan perlu suara kuat.

2. Pekak

Teruk - tahap kehilangan antara 61 – 90 (dB) jarak 1 kaki
Sangat teruk - tahap kehilangan lebih 91(dB) keatas sedar bunyi melalui getaran

Implikasi Kepada Pengajaran dan Pembelajaran Di Dalam Bilik Darjah

Guru-guru diingatkan supaya bercakap dengan jelas dan jangan membelakangkan kanak-kanak ini semasa memberi arahan atau mengajar.
Kanak-kanak ini boleh ditempatkan di baris hadapan kelas untuk memudahkan mereka melihat wajah guru.
Penggunaan bahasa isyarat adalah satu cara efektif untuk berkomunikasi dengan kanak-kanak ini, Guru perlu dilatih dan didedahkan kepada cara menggunakan jari tangan untuk mengeja.
Tetapi hari ini komunikasi secara keseluruhan digalakkan di mana ia melibatkan pertuturan, pembacaan, bahasa isyarat dan bahasa badan.
Sediakan persekitaran pembelajaran yang tidak diganggu oleh bunyi bising atau gangguan bunyi lain.

Pendidikan Khas Masalah Penglihatan

Masalah penglihatan melibatkan individu yang pernah dapat melihat ataupun yang pernah melihat beberapa tahun tetapi lam kelamaan kehilangan penglihatan sedikt ataupun keseluruhan (Jamila K.A Mohamed 2005).

Masalah penglihatan terbatas bermaksud tahap penglihatan kanak-kanak berada di antara 20/70 dan 20/200 dengan penggunaan lensa.

Penglihatan kanak-kanak ini terhad kepada objek yang dekat sahaja.

Punca berlaku masalah penglihatan:

Baka dan keturunan
Komplikasi semasa hamil dan sentiasa lahir
Rubela
Sifilis
Kecederaan
Penyakit
kemalangan

Tahap kecacatan penglihatan adalah seperti berikut:

Sederhana – kanak-kanak boleh melihat cahaya dan menjalankan aktiviti dengan menggunakan alat bantuan khas spt kanta
Teruk – memerlu banyak masa dan tenaga dlm semua aktiviti
Sangat teruk – kesukaran dlm menjalankan aktiviti dan perlu bantuan deria lain

Implikasi murid dalam bilik darjah adalah seperti berikut:

Guru boleh menyediakan bahan pembacaan yang mempunyai saiz yang besar dan sesuai ataupun bahan audio untuk membantu pembelajaran.
Sediakan bahan bacaan yang jelas, misalnya hurufnya mempunyai perbezaan warna yang ketara dengan latar belakang kertas yang terlalu banyak perkataan atau ayat dalam satu muka surat.
Susunan bilik darjah seharusnya memudahkan pergerakan kanak-kanak di sekitar bilik darjah dan memberi mereka akses yang mudah berada dalam bahan-bahan pembelajaran.